Britse modeontwerper Alexander McQueen had een roerig leven. Lee, hoe Alexander eigenlijk heet, was een gelukkig kind totdat hij seksueel werd misbruikt door de man van zijn zus. Hij was immens creatief maar bezeten door alle verdriet, onrecht en geweld die hij meemaakte in zijn jeugd. Deze kwelgeesten beheersten zijn gedachten wat voor hem het leven erg zwaar maakte, maar wat tegelijkertijd ook de inspiratiebron was voor zijn creaties. Hij kon aan de slag bij Givenchy als opvolger van John Galliano, maar begon door alle druk met het gebruiken van cocaïne. De druk, de kwelgeesten in zijn hoofd, het overlijden van zijn moeder, het waren zaken die McQueen niet langer aan kon en dus pleegde hij op 40-jarige leeftijd zelfmoord. De documentaire laat het leven van McQueen op een bijzonder wijze zien, maar stelt bovenal ter tafel dat de eisen die in de mode-industrie worden gesteld aan hun ontwerpers onmogelijk te vervullen zijn én wat dit voor effect heeft op de mens daarachter. Naast McQueen zijn er namelijk genoeg andere voorbeelden van ontwerpers die de druk niet aan konden, zoals John Galliano, Tom Ford en Raf Simons. De documentaire is dus absoluut een aanrader om te zien of je nu wel of niet een modeliefhebber bent.