Toen Olcay Gulsen in 2015 op de top van haar carrière stond ging het slechter met haar dan ooit tevoren. Ze had jarenlang keihard gewerkt om modemerk Supertrash tot een succes te brengen maar vergat daarbij vaak aan zichzelf te denken. Het was oud zeer uit het verleden dat ze nooit helemaal had verwerkt. Haar thuissituatie als kind was niet altijd even ideaal, zo had ze te maken met een schizofrene vader, die vaak gewelddadig was en ook nog eens verslaafd aan drank en drugs. Het is iets waar Olcay zich een leven lang voor heeft geschaamd. Tegenwoordig doet ze dat niet meer, ze heeft namelijk geaccepteerd dat haar vader ziek is. Deze acceptatie kwam toen ze haar vader had bezocht, ineens kon ze wel twee jaar huilen, in tegenstelling tot hoe ze anders nooit hoefde te huilen. In haar boek Super Olcay, dat gaat over haar zakelijke successen, schrijft ze dat ze ooit op het hoofdkantoor van Friesland Campina bij de marketing director in huilen uitbarstte toen ze een zakelijk gesprek hadden over een deal. Dit was één van de dieptepunten uit de zware periode die Olcay doorging. Ze zegt ook dat ze liever wilde verdwijnen en de deur niet meer uit wilde. Gelukkig gaat het nu weer heel goed met haar, en heeft ze op emotioneel vlak grote stappen gemaakt. Dit zorgde er onder andere voor dat ze dichter naar haar liefde Frans Ghazi toe groeide en dat ze inmiddels klaar is voor de volgende stap, het moederschap en trouwen! Het lijkt haar dan ook enorm leuk moeder te worden van een kindje samen met Frans. Het is de twee in ieder geval van harte gegund en wie weet stappen de twee binnenkort wel in het huwelijksbootje.